
Katyński Marsz Cieni
Katyński Marsz Cieni to doroczny pochód upamiętniający ofiary zbrodni katyńskiej. Organizowany jest w Warszawie w ramach Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.
Katyński Marsz Cieni to doroczny pochód upamiętniający ofiary zbrodni katyńskiej. Organizowany jest w Warszawie w ramach Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.
To pierwsze w zachodniej Polsce miejsce upamiętniające Kapelanów Katyńskich. W przyszłym roku stanie tutaj tablica z nazwiskami wszystkich znanych kapelanów.
Niech przykład pracy, cierpienia i ofiary życia kapłanów, Kapelanów Katyńskich, zawsze będą wzorem uczciwego wypełniania obowiązków do końca.
Do takiej świętości zwykłej, codziennej, nienaburmuszonej i pokornej zachęca nas dzisiejsza liturgia i uroczystość, którą dziś przeżywamy, upamiętnienia kapelana katyńskiego ks. ppłk. Władysława Urbana, pochodzącego z tej parafii.
Ksiądz Janas jako pierwszy kapelan otaczał żołnierzy duszpasterską opieką w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa i był pierwszym kapelanem garnizonu Dęblin. Na takich przykładach możemy kontynuować chlubne tradycje duszpasterstwa wojskowego.
Upamiętniamy dwóch kapłanów związanych z ziemią dębicką. To kapelani Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu. Znamy ich imiona i nazwiska. Dzięki inicjatywie Stowarzyszenia Pamięć Kapelanów Katyńskich, a także kilku ludzi dobrej woli z tych okolic zostały one utrwalone na tablicy odlanej z brązu – ku wiecznej pamięci.
W nierównej walce września 1939 roku ponieśliśmy wielkie straty. Ale Polska oraz żołnierz polski, zachowali swój honor.
W niedzielę, 12 maja 2019 r., w Kalwarii Pacławskiej odbyła się uroczystość odsłonięcia i poświęcenia tablicy pamiątkowej i Alei Dębów Pamięci Kapelanów Katyńskich przy kaplicy „Ukrzyżowanie”.
Zamordowanym w Katyniu i innych miejscach na Wschodzie towarzyszyli duchowni różnych wyznań, którzy po wojnie obronnej 1939 roku wraz z żołnierzami trafili do więzień i obozów. Wspierali współwięźniów łaską potajemnie sprawowanych sakramentów świętych, modlitwą, dobrą radą, pociechą, a na koniec trafili do tych samych dołów śmierci w Katyniu, Miednoje, Charkowie i w innych miejscach Golgoty Wschodu.
duszpasterze Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej Polskiej, różnych wyznań i religii, którzy we wrześniu 1939 roku dostali się do niewoli sowieckiej razem z żołnierzami. Byli więzieni w obozach w Kozielsku, Ostaszkowie, Starobielsku, gdzie prowadzili tajne posługi religijne dla jeńców. W 1940 roku zostali pomordowani w Katyniu, Twerze, Charkowie oraz w innych miejscach na terytorium ZSRR.