Urodzony 2 stycznia 1904 roku w Świerzowej Polskiej koło Krosna. Syn Tomasza, stolarza artystycznego i Pauliny z d. Pudło. W 1917 roku podjął naukę w Szkole Realnej w Krośnie. W 1924 roku uzyskał świadectwo dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika, w które w wolnej Polsce przekształciła się krośnieńska Szkoła Realna. W tym samym roku podjął studia w Seminarium Duchownym w Przemyślu. 29 czerwca 1928 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa przemyskiego Anatola Nowaka. Pracę duszpasterską rozpoczął 1 sierpnia 1928 roku jako wikariusz w parafii pw. Ścięcia Świętego Jana Chrzciciela w Samborze.
1 sierpnia 1932 roku został wikariuszem w parafii farnej pw. Świętego Wojciecha i Świętego Stanisława w Rzeszowie. 15 marca 1933 roku mianowano go administratorem in spiritualibus parafii pw. Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Wesołej w dekanacie dynowskim. Od 18 lipca 1933 roku był administratorem et temper. 4 sierpnia 1933 roku został wikariuszem w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Jaśle. 18 października 1933 roku zdał egzamin konkursowy na proboszcza. 12 stycznia 1934 roku został mianowany sekretarzem biskupa przemyskiego Franciszka Bardy i II notariuszem w Kurii Diecezjalnej w Przemyślu. Był również redaktorem diecezjalnego tygodnika „Rola Katolicka”, mutacji lwowskiej „Gazety Niedzielnej”, w której publikował artykuły. 19 czerwca 1935 roku został sekretarzem Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Przemyślu i diecezjalnym asystentem Katolickiego Stowarzyszenia Kobiet i Młodzieży Żeńskiej.
1 lutego 1938 roku otrzymał awans na stopień kapelana rezerwy. 26 marca 1938 roku został powołany do czynnej służby wojskowej. Mianowano go kapelanem Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie. Był również kapelanem Garnizonu Dęblin.
We wrześniu 1939 roku wraz z personelem Centrum Wyszkolenia Lotnictwa wycofał się na wschodnie tereny Polski. Po 17 września 1939 roku w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Od października 1939 roku był przetrzymywany w obozie NKWD jeńców wojennych w Oranie. 1 listopada 1939 roku przybył do obozu specjalnego NKWD w Kozielsku w konwoju 111 jeńców wojennych z obozu w Oranie. Jego nazwisko znajduje się na liczącej 41 osób „Liście jeńców wojennych przetrzymywanych w obozie kozielskim, którzy mają zostać wysłani do obozu ostaszkowskiego” z 16 grudnia 1939 roku. 23 grudnia 1939 roku, przed świętami Bożego Narodzenia, w 41-osobowej grupie więźniów, w tym dziewięciu kapelanów, został wywieziony z obozu. 29 grudnia 1939 roku przywieziono go do obozu NKWD w Ostaszkowie. 24 lub 25 kwietnia 1940 roku, na podstawie wykazu NKWD sporządzonego w Moskwie, odesłano go do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Kalinińskiego. Jego nazwisko znajduje się na Liście Wywozowej NKWD nr 044/3 z 22 kwietnia 1940 roku, pozycja 47 (sprawa nr 4818). Między 25 a 27 kwietnia 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w budynku Obwodowego Zarządu NKWD w Kalininie (obecnie Twer). Ciało kapłana wrzucono do dołu śmierci w Miednoje – obecnie Polski Cmentarz Wojenny w Miednoje.
W Tabeli Służbowej ks. Mieczysława Janasa znajdującej się w Archiwum Archidiecezjalnym w Przemyślu zapisano: Był to kapłan obdarzony przez Pana Boga wybitnymi zdolnościami, talentów swych nie zaniedbywał, ale na każdym stanowisku na którym pracował umiał ich używać.
Decyzją numer 439/MON z dnia 5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie na stopień majora.
Bogusław Szwedo, Wierni do końca. Kapelani wojskowi ofiary Zbrodni Katyńskiej, Warszawa 2020, s.69.
